درب آسانسور

2. بر اساس نحوه عملکرد:

• تمام اتوماتیک: این نوع درب‌ها به صورت کاملاً اتوماتیک بدون نیاز به دخالت دست باز و بسته می‌شوند.

عموماً با استفاده از سنسورها یا کنترل‌های الکترونیکی، درب‌های تمام اتوماتیک به صورت خودکار در هنگام نزدیک شدن به آنها باز می‌شوند و پس از ورود افراد به کابین، به طور خودکار بسته می‌شوند.

درب‌های تمام اتوماتیک آسانسور، هم برای کابین و هم برای طبقات، استفاده می‌شوند.

اجزای درب‌های تمام اتوماتیک آسانسور شامل کنتاکت، کفشک‌ها، سیل درب، لته‌ها و چهارچوب است.

ویژگی‌های درب‌های اتوماتیک آسانسور شامل موارد زیر است:

– دارای عایق صدا بوده و صداهایی که از چاه آسانسور منتشر می‌شود در کابین قابل شنیدن نیست.

– در ساخت آنها از لوله‌های بلبرینگی استفاده می‌شود.

– درب‌های چپ و راست به صورت کاملاً مشابه هستند.

– در ساخت آن از لته‌های توپر فومی استفاده می‌شود.

– ظاهر این درب‌ها بسیار زیبا و شکیل است.

این نوع درب‌ها به طور عمومی در آسانسورهای مدرن و با استفاده از فناوری‌های پیشرفته استفاده می‌شوند.

• نیمه اتوماتیک:

درب های نیمه اتوماتیک با ترکیبی از عناصر اتوماتیک و دستی عمل می‌کنند و عموماً در آسانسورهای کوچکتر یا ساختمان‌هایی که امکان نصب درب‌های کاملاً اتوماتیک وجود ندارد، استفاده می‌شوند.

ویژگی‌های درب‌های نیمه اتوماتیک کابین آسانسور عبارتند از:

-باز و بسته شدن دستی: درب‌های نیمه اتوماتیک اغلب نیاز به دستی کردن دکمه‌های مخصوصی برای باز و بسته شدن دارند. این به افراد کاربر امکان می‌دهد تا با فشردن دکمه‌ها، درب را برای ورود و خروج از کابین باز یا بسته کنند.

-استفاده از عناصر اتوماتیک: درب‌های نیمه اتوماتیک به‌طور عمومی با عناصر اتوماتیک مانند سنسورها و مکانیزم‌های قفل‌گذاری همراه هستند تا عملکرد بهینه‌تر و ایمنی بالاتری را فراهم کنند.

-مناسب برای فضاهای محدود: به دلیل عدم نیاز به فضای بزرگ برای نصب و عملکرد، درب‌های نیمه اتوماتیک به خوبی برای آسانسورهای کوچک یا ساختمان‌های با محدودیت فضایی مناسب هستند.

-استفاده در آسانسورهای مختلف: این نوع درب‌ها در آسانسورهای مسکونی، اداری، تجاری و حتی صنعتی استفاده می‌شوند، به شرطی که شرایط نصب درب‌های کاملاً اتوماتیک فراهم نباشد.

• لولایی یا دستی:

درب‌های لولایی، نوعی از درب‌های طبقه هستند که به سادگی و با کمترین هزینه نصب می‌شوند. این درب‌ها نیازی به فضای بزرگی از نظر عرض درب ندارند، زیرا از یک درب و یک چارچوب ساده تشکیل شده‌اند. اما ایراد اصلی این درب‌ها این است که با باز شدن به زاویه 90 درجه نسبت به دیوار، می‌توانند راهرو را مسدود کنند. به همین دلیل، این درب‌ها به خصوص برای آسانسورهایی که فقط برای تعداد محدودی توقف در نظر گرفته شده‌اند و به دنبال راه‌حلی ساده و ارزان هستند، مناسب هستند.

درب‌های لولایی دارای مشکلات دیگری نیز هستند، مانند عدم کنترل زمان باز و بسته شدن. این مسئله می‌تواند در چرخه حرکت آسانسور تأثیر بگذارد و منجر به افزایش ترافیک در ساختمان شود.