شرکتهای آسانسوری نقش مهمی در تأمین آسایش و راحتی زندگی شهری و همچنین بهبود زیرساختهای ساختمانی ایفا میکنند. این شرکتها با ارائه خدمات نصب، نگهداری و تعمیر آسانسورها، موجب افزایش ایمنی و دسترسی راحتتر به طبقات مختلف میشوند.
صنعت آسانسور یکی از زیرمجموعههای صنعت ساختمان و حملونقل شهری است که بهصورت مستقیم با نیازهای روزافزون شهرنشینی و توسعه ساختمانهای مرتفع در ارتباط است. با افزایش تقاضای برجها و ساختمانهای چند طبقه، استفاده از آسانسورها به یکی از نیازهای حیاتی تبدیل شده و موجب رونق کسب و کار شرکتهای آسانسور شده است.
برای ثبت شرکت آسانسوری در ایران، ابتدا باید با انواع مختلف شرکتهای تجاری طبق قانون تجارت آشنا شویم. طبق ماده ۲۰ قانون تجارت، شرکتهای تجاری ایران به هفت نوع اصلی تقسیم میشوند:
شرکت سهامی (عام و خاص):
سهامی عام: بخشی از سرمایه از طریق فروش سهام به مردم تأمین میشود و سهام آن در بورس قابل معامله است. این شرکت باید حداقل ۵ سهامدار داشته باشد.
سهامی خاص: سهامی خاص تمام سرمایه توسط مؤسسان تأمین میشود و حداقل ۳ شریک دارد. در این نوع، شرکا دارای سهام هستند.
شرکت با مسئولیت محدود: این شرکت حداقل ۲ شریک دارد و مسئولیت شرکا فقط به میزان سرمایه آنها در شرکت محدود میشود، که آن را برای شرکا کمریسکتر میکند.
شرکت تضامنی: حداقل ۲ شریک دارد که هرکدام مسئولیت کامل بدهیهای شرکت را دارند.
شرکت نسبی: مشابه شرکت تضامنی، اما مسئولیت شرکا به نسبت سرمایه آنها در شرکت است.
شرکت مختلط (سهامی و غیرسهامی): ترکیبی از شرکای ضامن (مسئول کامل) و شرکای دارای مسئولیت محدود است.
شرکت تعاونی: ساختاری است که بیشتر بر تعداد اعضا تأکید دارد و در دو نوع تولید و توزیع فعالیت میکند.
ثبت شرکت آسانسوری
شرکت آسانسوری باید در بند ۲ اساسنامه خود موضوعات مربوط به آسانسور و بالابر را قید کند. این شرکتها نیاز به مجوز خاصی پیش از ثبت ندارند و معمولاً در قالب سهامی خاص یا با مسئولیت محدود تأسیس میشوند.
تاریخچه شرکتهای آسانسوری در ایران به اواسط قرن بیستم بازمیگردد، زمانی که با گسترش شهرسازی و بلندمرتبهسازی، نیاز به تجهیزات حملونقل عمودی بیش از پیش احساس شد. اولین آسانسورهای وارداتی به ایران در دهههای ۳۰ و ۴۰ شمسی نصب شدند و بیشتر ساخت کشورهای اروپایی مانند آلمان و ایتالیا بودند. این آسانسورها عمدتاً در هتلها، ادارات دولتی، و برخی ساختمانهای تجاری مورد استفاده قرار میگرفتند.
در دهههای ۵۰ و ۶۰، با رشد اقتصادی و گسترش شهرها، بازار تقاضا برای آسانسور بیشتر شد و شرکتهای داخلی و نمایندگیهای فروش شرکتهای خارجی، در ایران آغاز به کار کردنددر این دوره، واردات قطعات آسانسور و مونتاژ آنها در داخل کشور معمول بود و شرکتهای ایرانی بیشتر به فعالیتهای نصب و تعمیرات میپرداختند.
با وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و پس از آن، با شروع جنگ ایران و عراق، واردات آسانسور و قطعات آن کاهش یافت. این شرایط موجب شد که صنعت آسانسور بهتدریج به سوی خودکفایی حرکت کند و تولید قطعات آسانسور در داخل کشور آغاز شود. در دهه ۷۰، با پایان جنگ و بازسازی کشور، رشد اقتصادی و افزایش ساختوساز در ایران موجب شد که نیاز به آسانسورهای مسکونی و تجاری افزایش یابد. در این دهه، بسیاری از شرکتهای ایرانی بهصورت رسمی فعالیت خود را در حوزه آسانسور آغاز کردند و به مونتاژ قطعات داخلی و خارجی پرداختند.
دهه ۸۰ و ۹۰ دورهی رشد و پیشرفت چشمگیر شرکتهای آسانسوری در ایران بود. بسیاری از شرکتهای داخلی تلاش کردند تا با افزایش ظرفیت تولید و تکنولوژی، قطعات اصلی آسانسور مانند موتور، کنترلر و کابین را در داخل تولید کنند. این دوره، شاهد ورود فناوریهای جدید و سیستمهای مدرن مدیریتی به این صنعت بود و استانداردهای ملی نیز تدوین شدند تا ایمنی و کیفیت آسانسورها بهبود یابد. همچنین با ورود شرکتهای بینالمللی به بازار ایران، رقابت بیشتر شد و سطح خدمات و کیفیت محصولات داخلی ارتقا یافت.
در سالهای اخیر، با گسترش تکنولوژیهای هوشمند و توجه به بهینهسازی مصرف انرژی، شرکتهای آسانسوری در ایران نیز به سوی نوآوریهای پیشرفتهای مانند آسانسورهای هوشمند و سیستمهای مدیریت ترافیک حرکت کردهاند. شرکتهای ایرانی اکنون توانایی تولید بسیاری از قطعات کلیدی آسانسور از جمله کابین آسانسور را بهدست آوردهاند و صنعت آسانسور ایران به سطحی از خودکفایی نسبی رسیده است.
صنعت آسانسور در ایران همچنان در حال رشد است و با توجه به نیاز روزافزون به ساختمانهای بلند و افزایش استانداردهای ایمنی، شرکتهای ایرانی با تمرکز بر تحقیق و توسعه در تلاشند تا با تکنولوژیهای روز دنیا همگام شوند.
شرکتهای آسانسور بهصورت گستردهای در زمینه نصب، تعمیر و نگهداری انواع مختلف آسانسورها فعالیت میکنند. برخی از خدمات اصلی این شرکتها عبارتند از:
شرکتهای آسانسور باید مطابق با استانداردهای بینالمللی و ملی فعالیت کنند تا از ایمنی و کارایی سیستمهای آسانسوری اطمینان حاصل شود. برخی از استانداردهای رایج در این زمینه عبارتند از:
– EN 81 (استاندارد اروپایی آسانسور)
– ASME A17 (استاندارد آمریکایی برای ایمنی آسانسور)
این استانداردها شامل الزامات دقیق در زمینه طراحی، نصب، بهرهبرداری و نگهداری آسانسورها میباشند. رعایت این استانداردها برای شرکتهای آسانسوری الزامی است و از بروز بسیاری از خطرات و مشکلات جلوگیری میکند.
با پیشرفت فناوری، شرکتهای آسانسور نیز به سمت استفاده از تکنولوژیهای جدیدتر و کارآمدتر حرکت میکنند. برخی از فناوریهای نوین در این صنعت عبارتند از:
انتخاب یک شرکت آسانسوری معتبر و مناسب، نقش زیادی در ایمنی و کارایی ساختمان دارد. برخی از مهمترین عوامل در انتخاب شرکت آسانسوری عبارتند از:
– سابقه و تجربه شرکت: شرکتهایی با سابقه طولانی و پروژههای موفق معمولاً قابل اعتمادتر هستند.
– پشتیبانی و خدمات پس از فروش: خدمات پشتیبانی سریع و مطمئن برای کاهش زمان خرابی و افزایش عمر مفید آسانسور مهم است.
– قیمت و شرایط قرارداد: بررسی و مقایسه قیمتها و همچنین شرایط قراردادهای نگهداری و تعمیرات میتواند به انتخاب مناسبتر کمک کند.
شرکتهای آسانسور با ارائه خدمات تخصصی در زمینه نصب، نگهداری و تعمیر آسانسورها، نقش مهمی در افزایش ایمنی و راحتی زندگی روزمره ایفا میکنند. انتخاب یک شرکت معتبر و بهرهگیری از خدمات حرفهای در این زمینه میتواند موجب بهبود کیفیت زندگی و کاهش هزینههای نگهداری آسانسور شود. با توجه به پیشرفتهای روزافزون تکنولوژی، آینده صنعت آسانسور بسیار روشن به نظر میرسد و شرکتهای آسانسور باید همگام با این تحولات حرکت کنند تا بتوانند خدماتی بهروز و ایمن ارائه دهند.