الف
اَبشار: پوشش بتنی که برای ایجاد آب‌بند در محل تلاقی فونداسیون و دیوارها استفاده می‌شود.
آبخور: عملی است که در آن آجر را قبل از استفاده در ملات، در آب فرو می‌برند تا گرد و خاک آن گرفته شود و چسبندگی بهتری با ملات ایجاد کند.
آرماتوربندی: عملیات قرار دادن میلگردهای فولادی در محل‌های مشخص‌شده طبق نقشه‌های اجرایی به منظور ایجاد تقویت در سازه‌های بتنی.
اُتکا: میلگردی است که برای مقاومت در برابر نیروهای برشی در سازه‌ها به کار می‌رود.
ازاره: سنگی که در بخش پایینی دیوارهای خارجی ساختمان نصب می‌شود تا از آسیب‌های ناشی از رطوبت و برخوردهای خارجی محافظت کند.
آجر گری: نوعی آجر که از خاک رس پخته شده در کوره ساخته می‌شود و به طور معمول در دیوارهای باربر به کار می‌رود. ابعاد رایج این آجر ۵ *۱۰*۲۰ سانتی‌متر است.
آبچک: شیار یا برجستگی زیر سنگ‌هایی مانند قرنیز یا لبه بالکن که برای هدایت آب باران طراحی شده تا از نفوذ آب به بخش‌های زیرین جلوگیری کند.
اسپیسر: قطعات پلاستیکی یا لقمه‌های بتنی کوچکی هستند که برای حفظ فاصله مناسب بین میلگرد و قالب بتن استفاده می‌شوند تا از تماس مستقیم میلگرد با قالب جلوگیری شود.
آستانه: قسمتی از پایین چارچوب در است که معمولاً کمی بالاتر از سطح کف قرار دارد و نقش محافظتی دارد.
اِگو: سیستمی از مجراها و لوله‌های فاضلاب که وظیفه انتقال فاضلاب‌های خانگی و صنعتی به تصفیه‌خانه‌ها را بر عهده دارد.
اندود لیسه‌ای: نوعی پوشش که در زیرسازی عایق‌های رطوبتی مانند ایزوگام و همچنین در استخرها برای ایجاد سطحی صاف و آماده به کار می‌رود.
اندود شسته: پوششی که در نماسازی ساختمان استفاده می‌شود و به دلیل امکان انتخاب رنگ‌های متنوع، ظاهری زیبا و مقاوم برای نما فراهم می‌کند.
اندود اشکی: پوششی است که از ترکیب پودر و خاک سنگ با سیمان سفید یا سیمان رنگی تهیه می‌شود. این مخلوط پس از ترکیب با آب، ملاتی نرم و یکدست ایجاد می‌کند و به دلیل نرم بودن آن به “اشکی” معروف است.
آجر رسی: آجری است که از سیلیکات‌های آلومینیوم ساخته شده و به شکل مکعب تولید می‌شود. این نوع آجر معمولاً در ساخت تیغه‌های داخلی ساختمان استفاده می‌شود.
ایزوگام: نوعی عایق رطوبتی که به صورت ورق‌هایی قیراندود با لایه‌هایی از پشم شیشه یا الیاف مصنوعی تولید می‌شود و برای محافظت از سقف‌ها و دیوارها در برابر نفوذ آب استفاده می‌شود.
ب
بادبند :المان‌هایی فلزی یا بتنی که برای جلوگیری از تغییر شکل و فروپاشی ساختمان در اثر نیروهای جانبی مانند باد و زلزله به کار می‌روند.
بتن سبک: نوعی بتن با وزن مخصوص کمتر از بتن‌های معمولی، که به دلیل اضافه شدن موادی مانند پودر آلومینیوم و پوکه، برای کاربردهای غیر سازهای و عایق صوتی به کار می‌رود.
بتن الیافی: بتنی که با اضافه کردن الیاف (معمولاً الیاف فولادی یا مصنوعی) به آن، مقاومت کششی بهبود یافته است. این الیاف به طور یکنواخت در مخلوط بتن پخش می‌شوند و استحکام آن را افزایش می‌دهند.
بتن مگر (بتن نظافت): بتنی است با عیار ۱۵۰ کیلوگرم سیمان در هر متر مکعب که برای تسطیح و تمیز کردن سطح زیرین فونداسیون به کار می‌رود، تا شرایط مناسب برای اجرای آرماتوربندی و بتن‌ریزی فونداسیون فراهم شود.
بلوکاژ: عملیات ریختن قلوه‌سنگ در زیر ساختمان برای جلوگیری از نفوذ رطوبت به کف ساختمان است. این روش معمولاً در ساختمان‌های با کف پایین‌تر از سطح زمین کاربرد دارد.
بولت: نوعی المان اتصال که برای محکم کردن و اتصال صفحه کف ستون به بتن فونداسیون استفاده می‌شود.
بندکشی: فرایندی که طی آن درزهای بین کاشی‌ها، آجرها و سایر مصالح ساختمانی با ملات پر می‌شود تا علاوه بر زیبایی، استحکام و جلوگیری از نفوذ آب نیز تأمین شود.
بیس پلیت: صفحه‌ای فلزی که برای اتصال ستون فولادی به فونداسیون استفاده می‌شود. این صفحه به عنوان نقطه اتصال و توزیع نیرو از ستون به فونداسیون عمل می‌کند.
بار زنده: شامل بارهایی است که به صورت موقت به ساختمان وارد می‌شوند، مانند بار ناشی از انسان‌ها، تجهیزات، باد و زلزله. این بارها برخلاف بار مرده همواره در تغییرند و وزن ثابت ندارند.
بار مرده: وزن ثابت و دائمی المان‌های سازهای و اجزای ساختمان مانند دیوارها، سقف‌ها و کف که همواره وجود دارند و تغییر نمی‌کنند.
بیس فنول: ترکیبی شیمیایی که در تولید پوشش‌های محافظتی برای سطوح بتنی و فلزی استفاده می‌شود. این ماده باعث افزایش مقاومت سازه در برابر خوردگی می‌شود.
برشگیر: قطعات فلزی یا ناودانی که در تیرهای مرکب (تیرهای فولادی که روی آنها دال بتنی اجرا می‌شود) به منظور اتصال بهتر بتن و فولاد به کار می‌روند و از لغزش بین این دو جلوگیری می‌کنند.
باکس بتنی: قطعات پیش‌ساخته بتنی که برای ساخت پل‌ها و کانال‌ها استفاده می‌شود. باکس‌های بتنی می‌توانند به عنوان تونل‌های عبور تأسیسات یا کانال‌های فاضلاب به کار روند.
پ
پانل گچی: قطعات پیش‌ساخته‌ای از گچ که برای جداسازی فضاها و ایجاد عایق صوتی و حرارتی در ساختمان‌ها استفاده می‌شوند. این پانل‌ها معمولاً در دیوارهای داخلی ساختمان به کار می‌روند.
پیشانی پله: قطعه‌ای عمودی که میان دو کف پله قرار دارد و به عنوان بخش جلویی هر پله دیده می‌شود. این قطعه وظیفه پوشش فضای بین دو پله و افزایش استحکام پله را دارد.
پاکار: نقطه‌ای که سقف طاق ضربی روی دیوار قرار می‌گیرد. به عبارتی، محل تلاقی سقف و دیوار در سازه‌های با طاق ضربی را پاکار می‌گویند.
پیمانکار: شخص یا شرکتی که وظیفه اجرای پروژه‌های ساختمانی را بر اساس قرارداد بر عهده می‌گیرد.
پوکه معدنی: سنگی سبک با وزن مخصوص کمتر از یک که به دلیل تخلخل بالا، به عنوان عایق حرارتی و صوتی در ساختمان‌سازی و بتن سبک استفاده می‌شود.
پوکه صنعتی: نوعی پوکه که از فرآیند ذوب و تغییر شکل خاک رس به دست می‌آید. این پوکه به دلیل وزن سبک و خواص عایقی، در مصارف ساختمانی به ویژه برای تولید بتن سبک و بلوک‌های سبک استفاده می‌شود.
پلیت: صفحه‌های فولادی که در اتصالات سازهای مانند تیر به ستون استفاده می‌شوند و به استحکام و پایداری بیشتر سازه کمک می‌کنند.
پرِس هیدرولیک: دستگاهی برای خم کردن و شکل دادن به میلگردها و ورق‌های فولادی با استفاده از نیروی هیدرولیکی.
پی نواری :پی‌ریزی به شکل نوار ممتد که زیر دیوارها یا سازه‌های سبک اجرا می‌شود. این نوع پی برای بارگذاری یکنواخت بر روی زمین استفاده می‌شود.
ت
تفنگ هیلتی: ابزاری برای پرچ کردن و نصب قطعات فلزی یا بتنی به کمک نیروی ناشی از فشنگ مخصوص. این وسیله معمولاً در کارهای نصب و اتصالات ساختمانی به کار می‌رود.
تراز لیزری: ابزار الکترونیکی پیشرفته که برای تعیین تراز و صاف بودن سطوح استفاده می‌شود و از پرتوهای لیزر برای نشان دادن سطح استفاده می‌کند.
توری مش (مش‌بافی): شبکه‌ای از میلگردهای افقی و عمودی که برای تقویت بتن به کار می‌رود. این توری‌ها در کف‌سازی و دیوارهای برشی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ترمووود :چوبی که در اثر فرآیند حرارتی خاصی بهینه‌سازی شده و در برابر رطوبت، پوسیدگی و تغییر شکل مقاوم شده است. معمولاً در نمای ساختمان‌ها و فضای باز استفاده می‌شود.
ج
جوش گوشه: نوعی جوش که در زاویه ۹۰ درجه و در محل تلاقی دو قطعه فلزی اجرا می‌شود و برای افزایش استحکام اتصالات فلزی به کار می‌رود.
جان‌پناه: دیوار کوتاهی که در اطراف پشت بام یا تراس به ارتفاع حدود ۶۰ سانتی‌متر ساخته می‌شود تا از سقوط افراد جلوگیری کند.
جک سقفی: ابزاری استوانه‌ای و فلزی که در زیر سقف‌های موقت یا در حال ساخت قرار می‌گیرد تا سقف را نگه‌دارد و از ریزش آن جلوگیری کند.
جان تیر :به قسمت میانی تیرآهن که بین دو بال قرار دارد، جان تیر گفته می‌شود. جان تیر نقش اساسی در تحمل نیروی برشی سازه دارد.
چ
چتایی: نوعی گونی بافته‌شده که به همراه قیر در عایق‌بندی و اجرای ایزوگام مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان لایه محافظ عمل می‌کند.
چاه جذبی: چاهی برای دفع آب‌های سطحی و فاضلاب که تا چند سال گذشته در خانه‌ها کاربرد داشت. امروزه این سیستم جای خود را به سیستم‌های فاضلاب مدرن (اگو) داده است.
چاه ارت: چاهی که به منظور اتصال جریان‌های الکتریکی ساختمان به زمین حفر می‌شود. این سیستم برای جلوگیری از برق‌گرفتگی و حفاظت در برابر نوسانات الکتریکی از طریق نصب میله‌های مسی در داخل چاه عمل می‌کند.
چسب کاشی: مخلوطی آماده برای چسباندن کاشی و سرامیک به سطوح دیوار و کف، که به صورت پودر یا خمیری وجود دارد و نیاز به ملات سیمان ندارد.
چکش اشمیت: ابزاری برای اندازه‌گیری سختی سطح بتن که برای ارزیابی مقاومت فشاری بتن به کار می‌رود.
خ
خرک: قطعه‌ای فلزی که با استفاده از میلگرد ساخته می‌شود و در زمان اجرای آرماتوربندی، برای نگه داشتن شبکه میلگرد بالایی در ارتفاع مشخص از میلگردهای پایینی به کار می‌رود.
د
دیوار حایل: دیواری است که در طبقات زیرزمین به منظور مقابله با فشار جانبی خاک و پایدار نگه داشتن ساختمان استفاده می‌شود.
دریچه بازدید: دریچه‌ای که برای بازدید، تعمیر و نگهداری کانال‌ها و سیستم‌های تاسیساتی در ساختمان تعبیه می‌شود.
دکفراژ: فرایند باز کردن قالب‌های بتن‌ریزی پس از سخت شدن بتن را دکفراژ می‌گویند.
درز انبساط: درزی که برای جلوگیری از خسارات ناشی از تغییرات دما و انبساط بین دو بخش سازه، مانند پل‌ها، قرار داده می‌شود.
درز انقطاع: فاصله‌ای که بین دو ساختمان برای جلوگیری از برخورد آنها در زمان زلزله در نظر گرفته می‌شود.
داکت: مسیر یا فضایی که در آن لوله‌ها و سیم‌کشی‌های تاسیساتی ساختمان عبور داده می‌شوند.
درز اجرایی: درزی که هنگام توقف موقت بتن‌ریزی در سازه‌های بتنی ایجاد می‌شود و باید به‌دقت برای ادامه بتن‌ریزی آماده‌سازی شود تا درز مشخصات مکانیکی مطلوب را حفظ کند.
دیوار دو جداره: دیوارهایی که دارای دو لایه مصالح هستند و بین این دو لایه فضایی خالی یا عایق حرارتی قرار می‌گیرد تا دیوار عایق بهتری در برابر حرارت و صدا باشد.
درب ضد سرقت: دربی با ساختار محکم و لایه‌های مختلف که برای افزایش امنیت ساختمان به کار می‌رود.
ر
رابیتس: توری فلزی سبک که برای نگه داشتن اندود و پوشش‌ها بر روی سطوح صاف و نچسب مانند دیوارها و سقف‌ها استفاده می‌شود.
رمپ: سطح شیب‌داری که برای ارتباط دو سطح با ارتفاع متفاوت به کار می‌رود و معمولاً برای پارکینگ یا ورودی ساختمان‌ها استفاده می‌شود.
ریسمان کار: وسیله‌ای که برای هدایت و تراز کردن دیوارچینی به منظور حفظ راستای دیوار استفاده می‌شود.
رامکا: بخشی از سازه ستون که فاصله بین قالب و میلگرد را مشخص می‌کند و به کمک آن ستون‌ها در یک راستا قرار می‌گیرند.
س
سازه فلزی: سازه‌هایی که از فولاد و یا فلزات دیگر ساخته می‌شوند و به دلیل مقاومت بالا در برابر نیروهای کششی، در ساختمان‌های مرتفع و پل‌ها به کار می‌روند.
سرگیر: محلی در ورودی پارکینگ با ارتفاع حداکثر ۱۵۰ سانتی‌متر که از برخورد خودرو با سقف جلوگیری می‌کند.
سفیدکاری :آخرین لایه گچ‌کاری در دیوارها و سقف که به سطح ظاهری ساختمان ظاهر نهایی و زیبا می‌دهد.
سقف کاذب: پوششی غیر باربر که در زیر سقف اصلی نصب می‌شود و به منظور ایجاد زیبایی، مخفی کردن تأسیسات یا عایق‌بندی به کار می‌رود.
سقف تیرچه و بلوک: نوعی سقف که از ترکیب تیرچه‌های فلزی یا بتنی و بلوک‌های سفالی یا سیمانی تشکیل شده است. این سقف به دلیل سبک بودن و نصب سریع، بسیار رایج است.
سنگ بادبر (مالون): سنگ طبیعی که از معدن استخراج شده و به وسیله ابزارهایی مانند پتک به شکل مکعب مستطیل تراش داده می‌شود.
سنگ پلاک: سنگی با سطح صیقلی و برش خورده که در نماهای ساختمانی به کار می‌رود.
ساندویچ پانل: پوششی که شامل دو لایه فلز یا فایبرگلاس است و بین آنها فوم پلی‌اورتان به عنوان عایق تزریق می‌شود.
سپتیک تانک (مخزن فاضلاب): مخزنی بسته برای جمع‌آوری و تصفیه اولیه آب‌های زائد و فاضلاب‌های خانگی.
سیتکا: میلگردهایی که در آرماتوربندی برای مقابله با نیروهای کششی به کار می‌روند.
سیمان پوزولانی: نوعی سیمان که در آن مواد پوزولانی (مواد طبیعی یا مصنوعی حاوی سیلیس) به ترکیب اضافه می‌شوند و سبب بهبود مقاومت در برابر حمله‌های شیمیایی و افزایش دوام سازه در محیط‌های خورنده می‌شود.
سیمان نسوز: نوعی سیمان با مقاومت بسیار بالا در برابر حرارت که در ساخت کوره‌ها و دودکش‌ها استفاده می‌شود.
سیمان زودگیر: نوعی سیمان که در زمان کوتاهی پس از مخلوط شدن با آب، سفت می‌شود و به سرعت به مقاومت لازم می‌رسد. برای کارهایی که به زمان اجرای سریع نیاز دارند، استفاده می‌شود.
سینی کابل :یک سینی فلزی یا پلاستیکی که کابل‌های برق و تأسیسات از آن عبور داده می‌شوند تا از تماس مستقیم با دیوار یا زمین جلوگیری شود.
ش
شفته آهک: ملاتی متشکل از آهک، خاک، دانه‌های سنگی و آب که به عنوان پایه یا کف‌سازی اولیه در ساختمان‌ها به کار می‌رود.
شمشه: ابزاری برای صاف کردن و تسطیح سطح بتن یا ملات تازه ریخته شده که به منظور هموارسازی و تنظیم ارتفاع استفاده می‌شود.
شمشیری پله: تیرآهن اریبی که به عنوان تکیه‌گاه اصلی زیر پله‌ها قرار می‌گیرد. این تیرآهن وظیفه نگهداری و پشتیبانی از پله‌ها را بر عهده دارد.
شمع‌بندی (تنگ بستن): میله‌ها یا الوارهای چوبی و فلزی که به دیواره‌های گود یا دیوارهای مجاور متصل می‌شوند تا از ریزش خاک یا دیوار به داخل گود جلوگیری کنند. این روش به عنوان یکی از روش‌های پایدارسازی موقت گودبرداری استفاده می‌شود.
شلنگ تراز: ابزاری ساده برای تنظیم و هم‌تراز کردن نقاط دور از هم. در این روش از یک شلنگ شفاف پر از آب استفاده می‌شود و بر اساس اصل انتقال فشار آب، اختلاف ارتفاع بین نقاط مشخص می‌شود.
ط
طاق ضربی: یکی از قدیمی‌ترین روش‌های اجرای سقف، که بین دو تیرآهن و با استفاده از آجر و ملات گچ و خاک اجرا می‌شود. این طاق با ضربه زدن به آجرها روی ملات ساخته می‌شود.
ع
عایق پتویی: پوششی از موادی مانند پشم سنگ، پشم شیشه یا چوب پنبه که برای عایق‌کاری حرارتی در ساختمان‌ها به کار می‌رود.
ف
فوم بتن: نوعی بتن سبک که با ترکیب سیمان، آب و فوم ساخته می‌شود و به دلیل وزن سبک و عایق بودن، در کف‌سازی و سقف‌های کاذب استفاده می‌شود.
فونداسیون نواری: فونداسیونی که به صورت نوار طولی زیر دیوارهای باربر یا پی‌های خطی سازه قرار می‌گیرد و بار سازه را به زمین منتقل می‌کند.
ق
قرنیز: قطعه‌ای که در پای دیوارهای داخلی ساختمان نصب می‌شود. قرنیزها معمولاً از جنس چوب، پلاستیک فشرده یا سنگ هستند و نقش محافظتی و زیبایی دارند.
قلاب: برای مهار و اتصال دو میلگرد در سازه‌های بتنی از قلاب استفاده می‌شود تا پیوستگی و مقاومت سازه حفظ شود.
قالب لغزان: قالبی که در هنگام بتن‌ریزی در سازه‌های بلند (مانند سیلوها و برج‌ها) به طور پیوسته به سمت بالا حرکت داده می‌شود و به اجرای سریع سازه‌های بلند کمک می‌کند.
ک
کرسی چینی: چیدن چند رج آجر بر روی پی که به ایجاد اختلاف ارتفاع بین سطوح داخلی و خارجی منجر می‌شود. این کار به تثبیت سازه و جلوگیری از نفوذ رطوبت کمک می‌کند.
کَوَل: لوله‌های سیمانی استوانه‌ای که در داخل چاه‌های آب و فاضلاب به منظور جلوگیری از ریزش خاک و دیواره‌ها قرار داده می‌شوند.
کلاف افقی: عنصری در ساختمان که برای مهار کردن دیوارهای آجری یا بلوکی و ایجاد پایداری بیشتر در برابر نیروهای جانبی (مانند زلزله) به‌کار می‌رود.
کمچه: ابزاری دسته‌دار و فلزی که برای پخش و صاف کردن ملات بر روی سطح دیوار یا کف استفاده می‌شود.
کف‌سازی: مجموعه عملیاتی است که برای آماده‌سازی و اجرای لایه‌های مختلف روی سطح زمین یا سقف به‌منظور ایجاد کف نهایی صورت می‌گیرد.
کانال فلکسیبل :نوعی کانال انتقال هوا که انعطاف‌پذیر است و برای سیستم‌های تهویه مطبوع استفاده می‌شود.
گ
گابیون: سبدهای فلزی پر از سنگ که برای ساخت دیوارهای حائل یا محافظ، به‌ویژه در پروژه‌های راه‌سازی و مهندسی رودخانه‌ها استفاده می‌شود.
گریتینگ: صفحات فلزی یا پلاستیکی که به صورت شبکه‌ای ساخته می‌شوند و معمولاً برای پوشاندن کانال‌ها یا سیستم‌های تهویه استفاده می‌شوند.
گچ‌کاری :عملیات پوشش‌دهی دیوارها و سقف با استفاده از گچ برای ایجاد سطحی صاف و یکدست.
ل
لچکی: ورق‌های ذوزنقه‌ای شکل که برای اتصال تیر و ستون به نبشی نشیمن به کار می‌روند و به پایداری و مقاومت سازه کمک می‌کنند.
لیکا: نوعی بلوک سیمانی سبک که در آن به جای استفاده از سنگدانه‌های معمولی، از نوعی سنگدانه رسی به نام لیکا استفاده می‌شود. این بلوک‌ها به دلیل وزن سبک و خاصیت عایقی، در ساخت و سازهای مدرن بسیار کاربرد دارند.
لبه‌چینی: چیدن آجر یا بلوک در لبه‌های خارجی دیوارها به منظور استحکام بیشتر و ایجاد ظاهری صاف و مرتب.
لوله پلی‌اتیلن: لوله‌هایی که از پلی‌اتیلن ساخته شده‌اند و به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی و انعطاف‌پذیری، در سیستم‌های آبرسانی و فاضلاب مورد استفاده قرار می‌گیرند.
لوله خرطومی :لوله‌های انعطاف‌پذیری که معمولاً برای عبور سیم‌های برق در داخل دیوارها و کف به کار می‌روند.
م
میلگرد یک سر گونیا: میلگردی که یک سر آن با زاویه ۹۰ درجه خم شده است و معمولاً برای ایجاد اتصال محکم‌تر در سازه‌های بتنی استفاده می‌شود.
میلگرد انتظار: میلگردی که به منظور اتصال قطعات سازهای بعدی از قطعه قبلی بیرون گذاشته می‌شود. طول آن معمولاً بین ۵۰ تا ۸۰ سانتی‌متر است و این میلگردها در بتن‌ریزی بعدی برای اتصال به کار می‌روند.
ملات باتارد: ملاتی که از ترکیب ماسه، سیمان و آهک ساخته می‌شود. وجود آهک در این ملات باعث کاهش نفوذ آب می‌شود و به عنوان عایق رطوبتی کاربرد دارد.
ملات ساروج: یکی از ملات‌های باستانی ایرانی است که از ترکیب شن، ماسه، آهک و سفیده تخم‌مرغ به دست می‌آید. این ملات به دلیل استحکام بالا در سازه‌های تاریخی استفاده شده است.
مسنی: اصطلاحی است برای نشان دادن اختلاف ارتفاع طبقه همکف از سطح کوچه یا خیابان.
مقاوم‌سازی: فرایندی که در آن سازه‌های موجود با افزودن المان‌های تقویتی به منظور بهبود عملکرد آنها در برابر نیروهای خارجی (مثل زلزله) مقاوم می‌شوند.
مهاربند :سیستم‌هایی از قبیل قاب‌های فلزی که در سازه‌ها به منظور جلوگیری از تغییر شکل و توزیع مناسب نیروهای جانبی استفاده می‌شود.
ن
نعل درگاه: تیر یا المانی که از جنس بتن، چوب یا فولاد ساخته شده و در بالای درگاه‌ها نصب می‌شود تا وزن بالای درگاه را تحمل کند.
نرمه‌کشی: لایه نازکی از ملات ماسه سیمان یا پودر سنگ و سیمان که برای ایجاد سطح صاف و یکدست با ضخامت ۵ میلی‌متر اجرا می‌شود.
نیلینگ:روشی برای پایدارسازی گودها با استفاده از میخ‌کوبی در دیواره‌های گود، که در آن میله‌های فولادی به دیواره تزریق و سپس مهار می‌شوند.
ناودان: سیستمی برای هدایت آب باران از روی پشت بام به پایین و جلوگیری از تجمع آب بر روی سقف.
نبشی: مقاطع فولادی با سطح مقطع L شکل که برای ایجاد اتصالات سازهای و تقویت گوشه‌های سازه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نیوجرسی :قطعات بتنی پیش‌ساخته که در جاده‌ها و بزرگراه‌ها برای جداسازی مسیرها و کنترل ترافیک به کار می‌روند.
نشیمن تیر :محلی که تیرآهن یا تیر بتنی روی آن قرار می‌گیرد و وظیفه انتقال بار تیر به ستون یا دیوار را دارد.
نوار درزگیر :نوارهایی که در محل اتصال بین پنجره‌ها یا درها و دیوارها به کار می‌رود تا از نفوذ آب، هوا و گرد و غبار جلوگیری کند.
و
وال پست: کلاف یا چارچوبی است که در فواصل معین در دیوارها قرار می‌گیرد تا در زمان زلزله، دیوار با اسکلت درگیر شود و سازه مقاومت بیشتری داشته باشد.
ورق روسری: ورق فلزی که در اتصال‌های مفصلی بر روی تیرها قرار می‌گیرد و به پایداری اتصال‌ها کمک می‌کند.
ورق آکوستیک: ورقی که برای عایق‌بندی صدا در ساختمان به کار می‌رود. این ورق‌ها معمولاً در فضاهای داخلی مانند اتاق‌های کنفرانس و سالن‌های سینما استفاده می‌شوند.
واتر استاپ: نوار پلاستیکی یا لاستیکی که برای جلوگیری از نفوذ آب در محل‌های قطع بتن مانند درزهای انبساط یا اتصال دیوارها و فونداسیون استفاده می‌شود.
ه
هره: به چیدن آجرها به صورت پهلو و کنار هم، هره گفته می‌شود. این روش معمولاً در تزئینات و دیوارچینی سنتی کاربرد دارد.
هبلکس: نوعی بتن سبک و متخلخل که به دلیل وزن کم، مقاومت فشاری بالا و عایق بودن در برابر گرما، سرما و صدا، به‌ویژه در ساخت و سازهای مدرن استفاده می‌شود.
هشترک: نوعی سقف سنتی در معماری ایرانی که با ترکیبی از آجر، چوب و مصالح دیگر ساخته می‌شود و معمولا در خانه‌های قدیمی و سنتی استفاده می‌شد.
هواکش: مجاری یا سیستم‌هایی که برای تهویه هوا در ساختمان به کار می‌روند و به انتقال هوای تازه به داخل و خروج هوای آلوده کمک می‌کنند.
ی
یک رگی کردن: چیدن اولین رج دیوار که محل سایر رج‌ها را تعیین می‌کند. این مرحله از ساخت دیوار بسیار مهم است زیرا راستای سایر رج‌ها به این رج وابسته است.
نظرتون درباره این مطلب چی بود؟
حتما نظرتونو درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید.
اشتراک در
0 نظرات
قدیمی‌ترین
